တစ္ခါက ခြန္အား သန္စြမ္းျပီး သစ္ခုတ္ရာမွာ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ သစ္ခုတ္သမား တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တစ္ေန ့ေတာ့ သူက သစ္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ဆီသြားျပီး အလုပ္သြားေတာင္းသတဲ့။ သစ္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ကလည္း သစ္ခုတ္သမား အလုပ္လုပ္တာ ေတာ္တဲ့အေၾကာင္းၾကားထားတဲ့အတြက္ တစ္ခါတည္း လစာ ေကာင္းေကာင္းနဲ ့အလုပ္ခန္ ့လိုက္သတဲ့။
သစ္ခုတ္သမားလည္း ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္သြားျပီး ေနာက္တစ္ေန ့က စလို ့ေတာထဲ သြားျပီး သစ္ခုတ္ပါတယ္။ သူက သစ္ခုတ္တဲ့အခါ မွာ ပုဆိန္ကို သံုးပါတယ္။ ပထမဦးဆံုးေန ့မွာ တင္ သစ္လံုးေပါင္း ၁၇ လံုးကို ခုတ္ယူလာႏိုင္ပါတယ္။ သစ္ဆိုင္ပို္င္ရွင္ကလည္း အရမ္းသေဘာက်သြားျပီး သစ္ခုတ္သမားကို ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ သစ္ခုတ္သမားကိုယ္တိုင္ကလည္း ကိုယ့္ အလုပ္အေပၚကို ကိုယ္ ေက်နပ္သြားမိသတဲ့။
ေနာက္တစ္ေန ့ေရာက္ေတာ့ သစ္ခုတ္သမားက အယင္ေန ့ကထက္ ပိုျပီးၾကိဳးၾကိဳးစားစား သစ္ခုတ္သတဲ့။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ ေန ့မွာေတာ့ သစ္လံုးက ၁၅ လံုးပဲ ရပါတယ္။ တတိယေန ့က်ေတာ့ အယင္ေန ့က သစ္လံုး နည္းထားတဲ့ အတြက္ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစားျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီေန ့ရဲ ့ ရလဒ္ကေတာ ့သစ္လံုး ၁၀ လံုးပဲ ရပါတယ္။ ဒီလို နဲ ့ေန ့စဥ္နဲ ့အမွ် ရတဲ့ သစ္ေတြ ကနည္းလားတယ္။
ဒါနဲ ့သစ္ခုတ္ သမားလည္း ငါေတာ့ အားအင္ေတြ ကုန္ခမ္းကုန္ျပီး အယင္လို အလုပ္ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား ဆိုျပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္လာမိပါတယ္။ သစ္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ကိုလည္း သြားျပီး ေတာင္းပန္စကား သြားေျပာပါတယ္။
အဲ့ဒီ အခါမွာ သစ္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္က “ မင္း ရဲ ့ ပုဆိန္ကို ေနာက္ဆံုး ေသြးထားတာ ဘယ္တုန္းကလဲ “ လို ့ေမးလိုက္ပါတယ္။
အဲ့ဒီအခါမွာ သစ္ခုတ္သမားက “ ငါ့မွာ သစ္ပင္ေတြကို ၾကိဳးစား ခုတ္ေနရတဲ့ အတြက္ ပုဆိန္ကို ေသြးဖုိ ့ အခ်ိန္မရွိဘူး” လို ့ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။
ဒီပံုျပင္ကေန ရလိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာကေတာ့
ကြ်န္ေတာ္တို ့ေတြ ရဲ ့ ဘ၀မွာ အလုပ္ေတြ မ်ားလြန္းလို ့ဆိုျပီး တစ္ခါတစ္ရံ ပုဆိန္ကို မေသြးျဖစ္ၾကပါဘူး။
အခု ေခတ္မွာ လူေတြ ဟာ အလုပ္ေတြ တစ္ေန ့ထက္ တစ္ေန ့ပိုမ်ားလာတယ္။ ၾကီးပြားတိုးတက္မွဳေနာက္ ၀င္ေငြေနာက္ကို လိုက္လာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အျမဲတမ္း ထက္ ေနဖို ့၊ ကိုယ္ခြန္အား စိုက္ထုတ္ သေလာက္ အက်ိဳး ရွိေစဖို ့ရာ အခ်ိန္ေပး ဖုိ ့ေမ့ေနတတ္ၾကပါတယ္။
တစ္ခါ တစ္ရံ အဲ့ဒီလို အေရးၾကီးတဲ့ အရာေတြကို ေမ့သြားတဲ့ အခါ မွာ ကိုယ္ ၾကိဳးစားေနတဲ့ အရာေတြဟာ ၾကိဳးစားသေလာက္ အရာမေရာက္ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ အေပၚက ပံုျပင္ေလးထဲကလို ပဲ ၾကိဳးစား အားထုတ္ျပီး သစ္ခုတ္ေပးမယ့္ ပုဆိန္က တံုးေနတာေၾကာင့္ ရသင့္သေလာက္ မရေတာ့ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္မို ့လို ့ဒီပံုျပင္ေလးကို ဖတ္ျပီးဒါနဲ ့သင့္ကို္ယ္သင္ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ သင့္အေနနဲ ့ပုဆိန္ေသြးဖို ့လိုျပီလား။ ေသြးဖို ့ေမ့ေနတာၾကာျပီလား…လို ့ျပန္ ေမးၾကည့္လိုက္ပါ။
Credit : ကိုဟိန္း (Prospect Myanmar)
No comments:
Post a Comment